| ÜÇ SADIK DOST |
|
|
| Yaşlı
nenemin anlattıklarından ilginç bir hikayeyi anlatmak istiyorum: Balkanların en güzel devletlerinden birinde (Bosna Hersek'tir tabi ki o zamanlar eski Yugoslavya devleti olarak geçiyordu) nenem hep kış akşamları torunlarını yanına toplayarak bizlere masla anlatırdı. O akşam nedense "çocuklar size bu akşam gerçek bir hikaye anlatacağım" dedi. Biz de memnuniyetle dinlemeye başladık yaşlı kadını. Bosna'da üç samimi arkadaş varmış. Onlar çocukluktan beri arkadaşlar ve aynı mahallede büyümüşler aynı okullarda okumuşlar. Üniversiteyi bitirdikten sonra bir tatil yöresine tatile çıkmak için karar vermişler. Tabi ki gün gelip çatmış. Emir isimli çocuk annesine "anne biz arkadaşlarla karar aldık, bu hafta sonu Paris'e tatile gidiyoruz" demiş. Annesi de "Olur oğlum" demiş. Gün gelmiş çatmış cumartesi günü Emir annesine akşamdan tembih etmiş eşyalarımı hazırla, yarın sabah saat sekizde beni uyandır diye. Annesi de "evet oğlum uyandırırım" demiş. Emir derin uykulardayken saat sekiz olmuş saat on olmuş annesi onu uyandırmamış. Annesin, uçakla yolculuk edecekleri için oğluma bir şey olur diye gönlü rahat etmemiş ve uyandırmamış. İki arkadaşı yola çıkıp Paris'e uçarken uçak havada arıza yapıp infilak etmiş ve iki arkadaşı gözlerini alevler arasında can vererek yummuş. Tabi ki Yugoslavya televizyonları, radyoları, basını bu haberi bültenlere taşırken isimleri TV ve radyolarda söylenirken Emir'in annesi şoka uğramış. Çünkü Emir'in en yakın iki dostunun da okunan haberlerde ismi geçiyormuş. Bir yandan acı bir yandan çok sevinçli annesi çünkü Emir'i iyi ki uyandırmadım düşüncesiyle Emir'in odasına koşuyor. "Oğlum kalk gör benim içime doğmuştu. Bu yolculuk hayırlı gelmeyecek sana oğlum. Kalk! Gör haberlerde iki arkadaşın uçağın infilak etmesi sonucu öldüler" diye haykırmış. Ama emir yatağından kıpırdamıyor. Annesi de eliyle uyandırmaya çalışırken yine orada kalıp yıkılıyor. Çünkü oğlunun cansız bedeniyle karşılaşınca yıkılmış ve son sözü şu olmuş; "kaderi onlarla beraber yazılmış"...! |
|
|
 |