Hayatım boyunca en çok ilgimi çeken
duygu sevgi olmuştur. Çünkü çok tuhaf ve gizemli bir şey. Yaşamınız
boyunca bir şeylere sahip oluyorsunuz ya da sahip olduklarınıza köle
ama mutluluğu ve anlatamadığım huzuru yalnızca sevgide
bulabiliyorsunuz. Kimsenin anlayamayacağı kadar güçlü olan bu
duygu, yaşama ait her güzellikte ve emekte kendini saklıyor.
Didinenlerin ve onun değerini bilenlerin onu bulmasını bekliyor. Peki
biz ne yapıyoruz? Yakınımızda duran sevgiye sıradan bir duygu
muamelesi yapıyoruz. Sabah kalkıyorsunuz akşam yatıyorsunuz. Bu
zaman diliminde yaşadıklarınız ve hissettikleriniz. Belki yıllardır
aynı şeyler ve aynı bakışlardan ibaret. Yaşam, oyununu her gün
titizlikle sürdürüyor ve bizi göremediğimiz bir çıkmaza götürüyor.
Sıradan şeyler yapıyoruz. Bir ara anlar gibi oluyoruz belki ama sonra
hayat bize "devam et" diyor. Biz de sadık sıska ruhlar gibi
hemen "tamam" diyoruz. Oysa içimizde anlatamadığımız bir
boşluk belki de bir karmaşa var. Neden tam olarak huzurlu değiliz?
Neden hiç ummadığımız bir şeyi başardığımızda bile ruhumuzun
derinliklerine kadar huzurlu olamıyoruz? Belki de sorunun cevabı çok
basittir. Sevgiyi görmüyoruz. Belki de yıllardır yaşadığımızı
sandığımız şey sevgi değilmiş. Belki de yeni yeni anlamaya başladık
gücünü veya sevgiyi hissetmediğimiz zaman bizi etkileyen yan
etkilerini. Ya da feda edemiyoruz. İçimizde demir atan gururumuzu
yenip insanların gözlerine bakamıyoruz. Ya da sadece sıradan
"canım, cicim" sözcüklerine tıkıştırıp yapay sevgiyi
yaşamaya gülücüklerle ama içimizdeki karanlıkla devam ediyoruz.
Bence biz bizim için ne önemliyse onun için ölüyoruz. Hayat,
kartlarını ve senaryosunu bizim isteklerimize ve hayallerimize göre
belirliyor. Zaman evimizin sıradan duvarındaki saatten okunmuyor artık.
Zaman korkuyla dolu ruhumuzun tam kalbinde çalışıyor. Ve bizi üzerine
bastığımız toprakta ayrıcalıklı kılacak tek şey olan sevgiyi
istiyor. Zamanı durdurmanın tek yolu ve belki de zamanı yok etmenin
tek yolu sevmek ve bunu içine gömüp bütün güzelliğiyle gözlerinize
yansıtmak. Bugün bile sevdiklerinizi anlamak ve onlara verdiğiniz parçalarınızı
ziyaret etmek için geç değil. Gerçek sevgi insanların türettiği
kelimelerde değil, anlamaya çalıştığı ruhunun derinliklerinde yaşar.
Hiç bir şeyin bitmesini istemiyorsanız, sonsuzluk kapısından geçebilen
tek olguyu yaşayın. Sevmekten başka çaremiz
yok..! |