Yaşamda en çok ilgilendiğimiz farkında
olmasak da dostluklar ve sırlar. Bize göre özel olan şeyler ve bizim
için paylaşılması gereken şeyler. Tanrının bu noktada insanlardan
uzaklaştığı bir gerçek. Çünkü onun dış görünüşü ve
istedikleri kuralcı ve hesapçı bir şekillendirmeye dönüştürülmüş.
İnsana özgü her şeyin gerçek sahibi olan tanrı, insanlara uzak bir
kimlik edinmiş gibi. Dinlemiyor, hissetmiyor. İşi sadece ceza ve ödül
vermek. Ve galiba arada bir özel dini günlerde insanların dualarına
sıkışık bir vaziyette bakmak. Bu kadar basit. Bunlar öyle gibi gözüküyor
ama gerçek. Çünkü tanrının bizim katımızda ulaşılmaz bir yeri
var. O ve biz nasıl yan yana olabiliriz. O üstün, yüce, en büyük
ve her şeyin sahibi. İşte böyle olduğu için zaten bizim en iyi
dostumuz. İnsanlar için ilginç olan şu ki; tanrı zaten bize bir
dost gibi yaklaşıyor. Ama aramızdaki mesafeyi arttıran ve ilişkiyi
soğutan bizleriz. Her zaman yanımızda olan tanrı, bize her şeyde
yardım etme sözü veriyor. Ve istediği sadece sizin bunlar karşısında
dostunuza yapmanız gereken şeyler.Yani sevgi ve saygı. Ama dikkat
edin; tanrı hiç bir zaman kendine özel şeyler istemez. Zaten gereği
de yoktur. O her şeyi toplumun ve bireyin mutluluğu için ister. Sıcak
bir dostluğu anlamsız kılan şey, çıkarlardır. Tanrıdan çıkar
beklemeyin. O sizi iyi tanıyor. Ve merak etmeyin; eğer siz hep onun
yanındaysanız, o da hep sizin yanınızdadır. |