Bazen hayata öylesine derin bakıyorum
ki, her şeyin aslında çok karmaşık olduğunu anlıyorum. Yaşıyoruz
ama çevremizde gördüklerimizi sadece algılıyoruz. Halbuki aklımızın
şaşıracağı çok şey var. Ama biz hayatta hep basit olanları
anlamayı tercih ediyoruz. Oysa yaşamda bizi dehşete düşürecek çok
şey var. Onları anlamaya çalışmak ve hayata değerli gözlerle
bakmak bence bizi daha mutlu edebilir. Bazen bir karıncanın kendi ağırlığından
çok daha fazlasını dakikalarca taşıması, bazen bir fırtınanın
insanın içindeki her ince korkuyu harekete geçirmesi, bazen basit bir
depremin hayatla ilgili bütün değerli şeyleri hatırlatması, bazen
hafifçe esen bir rüzgarın yorgun yapraklarla dans edip yüzümüzü
okşaması, bazen durgun denizin kükreyip çılgınca gözlerimize
sulanması bize hayatın aslında ne kadar da anlamlı ve farklı olduğunu
gösteriyor. Hayat sahip olduğu bu kusursuz düzenle ve bize sunduklarıyla
sadece saygıyı ve mutluluğu yaşamamızı istiyor. Oysa bizim yaptığımız
ise sadece hayatın sözde sıkıcı ortamını şikayet etmek. Unutmayın!
Yaşam bir gün bitecek. Sevdiklerinize ve hayata sıkıca bağlanıp
her saniyeyi anlamaya çalışın. Çünkü yıllar göz kapaklarının
ardında çabucak geçiyor. |