Bu hikayeyi üniversiteyi Kıbrıs'ta
okuyan bir arkadaş anlattı. Öykü, Kıbrıs'a özgü olup pek çok
bulunan karayılan üzerine...
Karayılanlar halkla pek bir iç içe yaşamayı seven(!) ve genelde
zararsız olup çok akıllı ve kindar bir yılan türüymüş. Arkadaşın
tanıdığı bir ailenin bahçeli bir evi varmış ve bu eve yaşayan
karayılan ailesi de misafir olarak bulunuyormuş. Her neyse, bir gün
ana karayılan yavrularını evin gizli bir köşesindeki yuvasına bırakıp
avlanmaya çıkmış. Yavrular ise sıcak güneşin çağrısına uyup
evin bahçesine çıkmışlar. Karayılan yuvaya dönüp yavrularını göremeyince
kızıp masanın üzerindeki süt dolu tencereye zehrini akıtmış.
Sonra bir bakmış ki yavru karayılanlar dışarıda... Derhal vicdan
azabına kapılıp geri dönmüş ve tencereyi devirmiş. İşte böyle
bir hikaye... |