O kadar zor bir şey sevmek ve bir o kadar
da güzel. Zaten zor ve karışık olduğu için güzel ya... Çoğu
zaman kendime niye bu dünyaya geldiğimi hep sorarım. İnsan galiba yaşadıkça
bunun cevabını daha iyi anlıyor.Hayatta o kadar çok şey yapıyoruz
ki, bazen en önemli şeyler geri planda kalıyor ya da asıl yaşadıklarımız
içimizde boğulup gidiyor. Bunun nedeni galiba yaptıklarımıza karşı
duyduğumuz hisler. Bir şeyi sıradanlaştıran onun içeriği değil,
ona karşı duyduğumuz histir. Eğer sevdiğiniz bir şeyse yaptığınız,
bu çöp toplamak bile olsa sizin için hiç de sıradan değildir. Ya
da sevdiğinizle bir işse yaptığınız, kaldırım taşı dizmek bile
inanın zevklidir. Bunlar çok saçma örneklermiş gibi gelebilir. Ama
yaşamdaki her şey sevgiyle anlamını bulur ve onun sayesinde sonsuzluğa
ait olur. Eğer bir şeye karşı sevgi duymuyorsanız, içinizdeki her
duygu ve her olgu o iş bitene kadar isyan eder. Belki yine başarılı
olursunuz ama eğer bir şeyi seviyorsanız, onu sonuçlandıramasanız
bile başarılı sayılırsınız. Yeryüzünde yaşadığınız her
saniyeyi anlamlı kılmak için önce sevmeye çalışın. Çünkü
sevgisi olmayan biri, yaşamın dibindeki bir tohum kadar bile dolu değildir.
Sevmek bizi insan yapan yegâne olgudur. İnsanlar çoğu zaman
sevdiklerini sanırlar ama yanılırlar. Çünkü sevgi karşılıksızdır.
Feda edemeyeceğiniz hiç bir şey yoktur. O yüzden sevmek zordur. Ama
mükâfatı Hiç bir şeyle kıyaslanamaz. Sevin! Yoksa yaşamın tek
bir noktasını bile anlayamazsınız. |