| İnsanlar doğar ve sonra ölür. Bu bir
gerçektir. Gerçek olan bir şey daha var ki; insanlar yaşamlarına
ait şeyleriyle kendilerine aittirler. Ne yaptıysalar kendileri için
yapmışlardır. Bu acı bir prensiptir. Bazı insanlar mezarlıklara
giderek, ölülere kuran okurlar. Bunun onların günahlarını
hafifleteceğini düşünürler. Gülmek istiyorum ama saygısızlık
olmasın! Ya kuran neyi içeriyor ki. Ne okuduklarını bile
bilmiyorlar. Çok ilginç. Tamam o zaman ben bir kaç kişi tutayım ki
ben öldükten sonra devamlı kuran okusunlar. Kuran yaşayanlara hitap
eder. O bir dilek taşı değil. Fırsat birdir ve değerlidir. Hiç bir
insan başkasının yanlışını yüklenemez. Mezarlıklara gidilir.
Neden? Onu hatırlamak için, ölümü hatırlamak için, güzel olan şeyleri
hatırlamak için... Ama böyle umutsuzca bir şey yapmak için değil.
Bir de bunun için başkalarına para veren insanlar var. Ne kötü ve iğrenç
bir ticaret. Üzülüyorum. İnanın elimden başka bir şey gelmiyor.
Çevremde de böyle insanlar var ama ben bir şey yapamıyorum. Çünkü
insan çok inatçıdır. |
