| ÖKSÜZ |
|
İlk acısıydı yaşamın soğuk ayında. İzleri hala topuklarımda sızlıyor. Bir tebessüme düşüp boğulmaktan Zor kurtuldum acının yardımıyla. Ağır ağır saran karanlıkların ortasında Ağlayan bir kalbin buruk sahibi. Ya da ufak tefek mutlulukların kıyısında Gülen bir yüzün hayali. Mahzun bedenler arasında sıradan bir ümittim Yıkılmış yeminlerin ise basit gerekçesi, Sahipsiz duyguların gönüllü kiracısıydım Zamansız sevgilerin ise gerçek sahibi. Şimdi rüzgarı görsem koşarken Durmasından korkarım. Gülen bir yüzü izlesem Üzüntüsünden kaçarım. Taştan ellerimle sıksam bedenini Çekinirim kalbini kırmaktan, Alev gibi kor bedenimle sarsam seni Korkarım ruhunu yakmaktan. Ne yakın ol nefesime ne de uzak dur benden Ne avuç kadar al sevgimden ne de damla kadar nefretimden. Ne olur anlatma bana sevgiyi Yaşatma ölümü yeniden Sadece mutlu kal ve hiç çıkma öksüz yüreğimden. |
|
MELİH SARIOĞLU |
|
|
