|
||
|
||
ANA SAYFA | TÜRKÇE MÜZİK | ŞİİRLER | YAZILAR | DİN ve HAYAT | HİKAYELER | BANA ULAŞIN! | AMACIM |
KAR |
Dışarıda kar yağıyordu, İçimde sen eriyordun. Erteleyişim oluyordun her şeyi. Her şeyle birlikte seni de erteliyordum. Pencereyi perdeden sıyırıp, Yağan kara bakıyordum çoğalsın diye bekleyerek. Ve perdeyi kapatıyordum karşı komşu cama çıktığında, görmesin diye gözlerimdeki kar tanelerini. Karanlıklarım oluyordun, Kimsesiz sokaklara bakmak istiyordum. Seni anlatan en iyi şarkı çalıyordu ve... Hayal etmeden duramadım seni. Tekrar açıldı perdeler Yüreğime kar yağıyordu Ama bir türlü örtmüyordu İçimdeki seni... Aldığım kararlar ve hissettiklerim, Senin hakkındaki idam kararı! İçimdeki seni batırmalıydım Kalbimin derinliklerine... Ya da kar olup yağdığın gibi gönlüme, Erimeliydin aynı şiddetle. Karın ağrım oluyordun, Ne sıcak su torbası ne de aspirin fayda ediyordu. Yüreğime vuruyordu aynı şiddetle Döne döne yağıyordu kar. Bilinmeyen yerlere konup, Erimek için, Mekan arıyordu kar taneleri. Senin haberin yoktu, Sen ufak bir kar tanesiydin gönlüme düşen, Ben yağmurlar bekliyordum O sıra sevgisizlikten. Yağdığın gibi eridin işte Eridiğin gibi yok oldun gönlümde. Ya da bilmeden, Ben yok ettim seni Senin haberin yoktu ben seni severken, Ve yine haberin olmayacak Ben senden zor olsa da vazgeçerken... |
|
©kebir