| MUTLULUĞUN GÖLGESİ |
|
Elveda demeksizin Mehmet ne haldedir bilmeksizin Ansızın, sessizce, kaçar gibi Neden memleketimizden gittin Kaçar gibi, kimden cevabı mutlaka ben Ama neden Muamma açıklığa tam kavuşacakken Ama neden neden gittin Habersiz seni bekliyorum Göremiyorum oysa senin gittiğini bilmiyorum Bilmemek işte o zaman çok hoşuma gitmişti İşte o zaman öğrendim ya öğrenmeden muzdaripim şimdi O gün geçmek bilmedi Gözlerimdeki yaşlar delikanlı gururu dinlemedi Sel oldu gitti ardından geldi görmedin mi Mehmet'in gözyaşlarını silmedin mi O kadar da dedim unutacağım, artık yazmayacağım Gönlüm dinlemedi, ne biliyorsa onu okudu Şikayetim mi var bilemiyorum Sana aşık olmak girdaplarda kaybolmakmış ta çok geç... Seni çok seviyorum Korkma karşına çıkmam bir daha Yeter ki mutluluğunun gölgesi vursun yüzüne O gölge beni de korur üzüntüden merak etme! |
|
|
|
|
