| İSTANBUL |
|
Avuçlarımda hissettiğim ter gibi sıcak, Yollarında döktüğüm yaşlar kadar ıslak, Hüzünlü ayaklarla yürüdüğüm kıyılarında yalınayak Beni kucaklayan o şehre söylüyorum... Her ölü aşkın yattığı yorgun topraklarda, Bitmez umutların sel gibi aktığı yoksul kaldırımlarda, Özgürlük naralarıyla sıvanan o yaşlı duvarlarda, Beni ağlatan o şehre gülüyorum... Her adımında bir neslin tarihi yatar, Rüzgarının okşadığı nice kanlı bayraklar, Soğuk ağaçlarının altında o alevli anıtlar Beni anlatan o şehre yürüyorum... Ümidini taşıdığın o masmavi gözlerinde, Ağlayıp da sustuğun o saklı kederinde, Ölünce kalbime can verdiğin her seferinde Beni kurtaran o şehre bakıyorum... Ne kanayan eteklerinde bitti yarınlar, Ne de tutulmamış sözlerinde umutlar, Seni satıp, aldığım bütün sahte dünyalar Beni kırmayan o şehre ağlıyorum... Senden giden her yolcunun elindeki boş bavul, Sanma ki seni üzen o hazin pişmanlıktan kurtulur, Sormasam da halini acılarım sende kaybolur Elimde değil İstanbul Sensiz bir günüm bana zindan olur. |
|
MELİH SARIOĞLU |
|
|
