| ANNECİĞİM |
|
Buğulu hayalin rüyama beşik,
Olur da sallanır, durur annecim... Dertlerim, gönlümü çaresiz, kırık, Bulur da çullanır, durur annecim... Böylece girerim yeni günlere, Mutluluğa veda, veda dünlere... Ruhumsa yaklaşan kötü sonlara, Bakar da dellenir, durur annecim... Yokluğun ıstırap vermekten öte, Bir kurşun sıkarak, sermekten öte, Canımı ateşle sarmaktan öte, Yakar da küllenir, durur annecim... Bana ettiğini, gör de dünyanın, Titresin oğlunu her seven yanın... Şafakta giderek ağaran anın; Çöker de pullanır, durur annecim... Yalnızım; gözümü korkutur şehir, Aşkımı etmişim sonsuza tehir... İçimin mecnunu dağlara şiir, Okur da dillenir, durur annecim... Gördün ya; hasretle geçiyor zaman, Sitemle, nefretle, ümitle... yaman! Gözyaşım gözümden boşanıp, aman, Akar da sellenir, durur annecim... |
|
|
|
|
