Can sanki ilk kez içim bu denli sızlıyor,
sanki yokluğun derin bir okyanus yüzmeyi bilmeyip de boğulmamak için
direniyor çırpınıyorum. Seninle aydınlanan bir odadayım şimdi
odanın içi aydınlık sanki bana güllerle bezenmiş bir oda gibi, ama
korkuyorum yine karanlık çökecek yine sensiz, yine ışıksız bir
odada zulümle baş başa kalacak gibiyim, insanlardan kaçmak baş başa
kendimle hesaplaşmak seninle yaşadığım anları düşünmek
istiyorum. Seninle yaşadığım şeyler geliyor aklıma içim içimi
yiyor, bazen kendime gülüyorum alaysı, bazen de doluyor gözlerim
duvarlar üstüme geliyor san ki, kızıyorum kendime konuşmuyorum
susuyor sessizliğin sesini dinliyorum.Senin oturduğun masaya, bastığın
yerlere bakıyorum titriyorum, soğuktan değil sensizlikten titriyorum,
çünkü ilk kez yaşıyorum bu büyük sevgiyi doyasıya bu denli,
ama baharın da solan bir gül misali daha tam doymadan baharına , öte
yandan da hasretine inat karların arasından sıyrılan gelinciğin
inadı var ruhum da, seviyorum işte seni, hem de ölesiye aslın
da bu gün bana neden diye sordun?Sana ne anlatmalıyım yüreğim acıyor,
ellerim sıyrık için de tut tutabilirsen yine bilmem kaçıncı kez
yenildim. Yeminlerim, asık yüzlü kararlarım, asla olmazlarım.....
İnan can hiç biri kar etmedi sevgime o gelişi hep bilinen ama çaresiz
teslim olunan kasırga gibi, sen can sorularına cevap almamayı
sevmezsin ya, aslında hep cevaplarını bilmediğim sorular var hayatta,
durmadan onları soruyorsun oysa konuşacak ne çok şey var, mesela
masallarda ki peri kızları onlardan bahsetmedik, onların mutlulukları
ne kadar zor olsa da hep mutlu bir sonla biter hayatları ya benim
mutluluğum, şimdi gülüyorsun içinden hatta bana ne o ceylanım
yoksa peri kızımı sandın kendini diyeceksin biliyorum. Ama sen
bilmiyorsun sensizlik çok ağır çöküyor omuzlarıma, çekilmiyor
hayat yada çekemiyorlar bizi, bilmiyorum boş ver saçlarını okşayıp,
dudağında ki tebessüm oluyorum usulca kalbine dokunuyorum, yoruldum
can dipsiz bir kuyuya düşüyor gibiyim, çırpındıkça daha hızlı,
daha hızlı düşüyorum, tutunmaya çalıştıkça parçalanıyor
ellerim hadi gel buradayım senin bıraktığın yerde yeter yürek çırpıntılarım,
özleminle geçen saatlerim ne mümkün istediğim zaman yanımda olman
ne kadar mümkün can duygularım bazen bir isyan, bazen bir çığlık,
kimi zamansa gözyaşı belki buna benzer şeyler daha önce de yazdım
sana ama tekrar yazıyorum, bildiğim bir şey var öyle haftada bir
kere aklına gelip iki kelime yazmakla olmuyor sevgi, sevgi birbirine
destek çıkmaktır, sevgi derdini paylaşmaktır, sevgi yanında olmaktır.
Bunu yazayım mı yoksa yazmayayım mı diye düşünmeden içinden
gelenleri dökmektir. Fazla duygusalım belki sana göre ben tüm
kalbimle hissettiğim şeyleri yaşamaya ve yaşattırmaya çalışıyorum,
ama şunu bil eğer seninle daha önce karşılaşsaydık elimden,
dilimden ve kalbimden asla kurtulamazdın çünkü o zaman her an her
dakika yanın da olurdum senden bir adım öteye gitmezdim. Seni
kazanmak için elimden geleni yapardım her neyse yine uzun uzun yazdım
paylaşmak istedim ama ne kadar paylaştım onu bende bilmiyorum
parmaklarım artık dur diyor ve yavaş yavaş gözlerimde doluyor
durdurmaya çalışıyorum ama beceremiyorum şimdi söylüyorum işte
kimse ama kimse sevgime seni sevmeme engel olamayacak seni seviyorum can
hem de çok çok nerde olursan ol kiminle olursan ol seni nefesi tıkanıncaya
kadar seven ve sevecek olan yaralı ama içi sevgi dolu bir yürek var
seviyorum seviyorum işte.. |