| BAŞLIKSIZ |
|
Bir bilinmezlik öyküsü
okuyor rüzgar bu gece Kulağımda haykırışları yer yüzüne Gözlerimi alamıyorum bu sahneden İçin için yiyorum kendimi bilmeden Sonra gözlerin düşüyor gecemin karanlığında Huzur doluyor içim Dost oluyor bana bu sevda Ama çığlıkları anıların Kanatıyor yüreğimi acımasızca Bir çıkış arıyorum boşluğun koynunda Çaresiz çırpınışlar Akıl almaz haykırışlar etrafa Seni özlüyorum istemeden Hasretin yakıyor Ellerini arıyor ellerim fark etmeden Derken…. Uyanıyorum birden!!!! Sen ……. Değmezsin hiçbir şeye Ve ben …. Vazgeçiyorum her şeyden |
|
|
|
|
