Kötü karakterli bir genç varmış. Bir
gün babası ona çivilerle dolu bir torba vermiş.
'Arkadaşlarınla kavga ettiğin zaman her sefer bu tahta perdeye bir çivi
çak.' demiş.
Genç, ilk gün tahta perdeye otuz çivi çakmış. Sonraki haftalarda
kendi kendini kontrol etmeye çalışmış ve geçen her günde daha az
çivi çakmış.Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış.
Babasına gidip söylemiş.Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürmüş.
Gence:
'Bu günden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin her gün için
tahta perdeden bir çivi çıkart.' demiş.Günler geçmiş. Bir gün
gelmiş ki her çivi çıkarılmış. Babası ona 'Aferin, iyi davrandın
ama bu tahta perdeye dikkatli bak. Artık çok delik var. Artık geçmişteki
gibi güzel olmayacak.'Arkadaşlarla kavga edildiği zaman kötü sözler
söylenir. Her kötü kelime bir yara (delik) bırakır. Arkadaşına
kendisini affettiğini söyleyebilirsin ama bu delik aynen kalacak. Bir
arkadaş ender bir mücevher gibidir. Seni dinler, yüreklendirir, güldürür,
sen ihtiyaç duyduğunda yardımcı olur, sana yüreğini açar. |