www.kebir.net
  "Hayatı derinlerde yaşayanların sitesi"

       Sadece paylaşmak için...


 ANA SAYFA | TÜRKÇE MÜZİK | ŞİİRLER | YAZILAR | DİN ve HAYAT | HİKAYELER | BANA ULAŞIN! | AMACIM 

ZAMAN VE KAVRAMLAR ADINA

Yine içeriğini anlayamadığım bir kavram olmaktan çıkmayan, hayatıma mıh gibi kazınan.. Neyin zamanı diyerek başlamaklardan sıkıldım.. Sevmenin alışmanın anlamanın nasıl zamanı olur ki? Benim hayatımda siyah beyaz kadar belirgin olmak zorunda her şey.. Bir anda karar vermek güç ama gerek alt yapının oluşumu gerekse devamı için önce özveri.. Zaman kimseyi kimseye kabullendiremiyor. Şöyle upuzun bir gezinti yaptığımda geçmişimde kalan zamanlarıma ne kadar da haklı olduğumu bir kez daha anlamamak güç değil.salt sevişlerim salt dostluklarım arasındaki gel-gitlerim her şeyi doğrular boyutta.. Şimdi yine bana neler getireceğini bilmediğim bir zamanı beklemeye koyuldum.. Sürprizlerden hoşlanmayan bana hazırlık yapmadığım süreçlerle ilgili neler getireceğini bilmediğim.. O kadar zorlanıyorum ki anlatırken... Susadım ben.. Gerçekten yaşamalara.. Nasıldı? Hatırlamıyorum bile... Neden bu kadar umut dolu ve niçin bir anda vazgeçemeyen ama öyle olmak zorunda hisseden bir yüreğe sahibim? Neden ki? Nasılsın diye sormaktan aciz insanlara iyi olmalısın diyecek kadar detaylara takılıyorum.. Soru sormaktan hoşlanan ben cevap vermemek için en başta bu kadar kendimi yansıtıveriyorum hak edip hak etmediğini bilmediğim insanlara..  Neler kattınız bunu düşünmek bile acı veriyor.. Ne kattınız? Çoğulları geçiyorum artık... Tekil takılmak gerek soru sorarken..... Ne verdin? İz? Bakın ellerime... Ne var? Yüzümde??? Evet anlamsız çizgiler.. Zamana bakıyorum upuzun zamanlar bile yetmiyor yüreklerini ortaya koymak için.. Daha da geriliyor sanki.. Daha bir bilinmez oluyor.. Böylesine anlamsız bir kısır döngüye ihtiyaç duyanların parmaklarını saymaya kalkmak bile yorucu.. Hem bana ne ki dimi? Artık böyle soyutluyorum kendimi diğer insanlardan ben standart biri değilim asla.. Bunu düşünenleri de ayırt etmek önem taşımıyor hayatımda... Dün doğma günüm, üzülme günüm, yanlız olduğumun kanıtlandığı günüm, diye giden günün ardından, sadece ağlamaktan şişmiş gözlerim ve yine boğulduğum yalnızlığım var.. Sizin de artık yaşama günlerinizde bana yansıttığınız önemsizliğimi yaşamanız gerekiyor... Her gününüzde.. Bana yetti bir gün.. Sıramı savdım.. Sıra sizde.....


Gönderen ziyaretçimiz CEREN
Kendisine teşekkür ediyorum...

Geri Dön

 


©kebir