| SEN ve BEN |
|
Herkes dört gözle tatili beklerdi bense okulların açılmasını Çünkü seni görmek vardı koridorlarda ve bana güleceğin günü beklemek. Ben okul bahçesindeki ağaca, baş harflerimizi sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın Ben sırama isimlerimizi sen kalbime ilk aşkı yazmıştın. Senden sonra sana yazdığım şiirlerden haberin bile yok ve yağmur yüzüme vuruyor ve soğuk. Okuldan sonra her dolma kalem, her lacivert kravat her beyaz gömlek ve yakalık ve her 12 aralık sen gelirsin aklıma çocukluk işte, belki de ilk aşk belki de ilk delilik. Seversin demiştin ya hani bundan sonra da İnan ki o kadar kimseyi sevemedim ve o iki kelimeyi senden sonra kimseye ama kimseye söyleyemedim. Belki hiç olmadın benim için belki de azdın ama olsun ben hep sana şiirler yazdım. Ceketimi ve kravatımı saklıyorum hala birinin üzerinde tebeşir birinin üzerinde ayran lekesi ve seni seviyorum Hala elmayı da, havayı da, suyu da ve bilmeni istemiyorum hala sana şiirler yazdığımı Ve bilmeni istemiyorum bütün bunları çünkü her şey böyleyken güzel en dokunulmamış, en yaşanmamış ve en tadılmamış haliyle. Bir sahilde el ele dolaşılmamış ve bir kafede çay içilmemiş haliyle her şey böyleyken güzel belki de ama sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın ben aşkına tutulmuş bir deli candım sen gönlüme sevdanın adını yazdın ben aşkına tutulmuş seni ararım. Seni Seviyorum... |
|
|
|
|
