| Yarın sabah gözlerini açtığında, çekmecenin
üzerinde kurşun kalemle yazılmış bir not görseydin: Dünya yıkıldı;
yeniden kuruluyor diye; yani bir sil baştan, yani bir fırsat daha; Artık
o hep istediğin neyle uğraşmaya, neyi öğrenmeye, neyi hayata geçirmeye
başlar, neyi bitirir, hangi işe bir daha asla bulaşmazdın? Nefes
nefese kimi arar, ayakkabının teki merdivende - kime koşar, kimden
sonsuza kadar uzak dururdun? Anahtarı sevgi olan hangi paslı kilitleri
açar, balyozu cesaret olan hangi kalın zincirleri kırardın? Hangi söylenmemiş
sözler çıkardı açığa, hangi çıkılmamış yolculuklar beklerdi
çelik kapının ardında? Gece yatarken, saatinin alarmını kurup, çekmecenin
üzerindeki kurşun kalemin yanına koyarken bir düşün bunu. Sen
derin uykulardayken dünya yıkılabilir, geçmişe ait ne varsa kalkmaz
enkazın altında kalabilir. Ve yarın sabah, tabii eğer açabilirsen gözlerini,
yepyeni bir dünya kurulmuş olabilir, her sabah kurulduğu gibi... |
